Ewa Juszkiewicz miała kilka międzynarodowych wystaw, została wyróżniona jako obiecująca artystka w „100 Painters of Tomorrow”, napisał o niej New Jork Times i sprzedaje swoje obrazy za miliony złotych. Każda kolejna aukcja to kolejny sukces artystki. Najbliższa licytacja w czwartek w Desie Unicum. Ale w malowaniu nie liczą się pieniądze, liczy się efekt, a Ewa Juszkiewicz potrafi malować pięknie.
W 2014 roku na targach Frieze w Nowym Jorku prace młodej gdańszczanki pokazywała galeria lokal_30. Spośród artystów współczesnych z całego świata, amerykański New Jork Times wyróżnił właśnie ją. Napisał o niej również Galerie Magazine. Na wystawie pokazywała obrazy inspirowane malarstwem flamandzkim – zainspirowana pięknem klasyki, obrazy flamandzkie traktuje jako punkt wyjścia, dodając od siebie surrealistyczną, tajemniczą narrację. Najczęściej maluje portrety kobiece, ale zasłania swoim bohaterkom twarze – widzimy włosy, chusty, kwiaty, grzyby lub owady w miejscu twarzy. Obrazy są idealnie piękne, dopracowane, Juszkiewicz dba o każdy detal. W tę narrację piękna wpisuje niepokój, bo brak twarzy zwyczajnie niepokoi, ale też intryguje odbiorców.
„W pewnym momencie poczułam się zmęczona powtarzaniem motywu ludzkiej twarzy, zaczęłam szukać form, zjawisk występujących w naturze, które mogą zastąpić twarz. Tradycyjnie pojmowany portret zaczęłam poddawać różnego rodzaju transformacjom, badać efekty takich zabiegów jak przeobrażenie wizerunku w abstrakcyjną formę, przyjmowanie zwierzęcych cech, zastąpienie twarzy maską, zintegrowanie z otoczeniem lub całkowite jej wymazanie. – mówiła w rozmowie z Agnieszką Rayzacher, która ukazała się w katalogu do jej wystawy „Pukle” w lokalu_30.”*
Ewa Juszkiewicz sprawdza czy sztuka klasyczna może cały czas być interesująca dla odbiorców, czy może ich angażować i prowokować do dyskusji. Jej obrazy to pytanie o miejsce kobiet w społeczeństwie, podmiot czy piękny przedmiot? Ewa fascynuje się również cienką granicą między pięknem i brzydotą – swoich odbiorców pyta: czy to co widzisz jest piękne?
„Podczas pracy na podstawie reprodukcji poddaję dekonstrukcji pewne fragmenty obrazu, jednocześnie starając się odtworzyć wiernie pozostałe. Ważnym elementem w tym procesie jest podążanie za pociągnięciami pędzla autora pierwowzoru, umożliwia mi to w metaforycznym sensie spotkanie z tym artystą. – mówiła w rozmowie z Agnieszką Rayzacher.”*
Wydaje się, że rok 2021 będzie dla artystki przełomowy, choć już 2020 okazał się sporym sukcesem. Ewa Juszkiewicz miała indywidualną wystawę w amerykańskiej galerii Gagosian. W tym tygodniu zakończyła się wystawa „Arcimboldo. Face to Face” w Centre Pompidou, gdzie również można było zobaczyć prace Polki. Na ostatnich trzech aukcjach międzynarodowych w Londynie i Nowym Jorku, gdzie obrazy Juszkiewicz sprzedały się za miliony złotych, przyszła pora na aukcję w Desie. Do kupienia będzie obraz „Dziewczyny do wzięcia” z 2010 roku.** Cena wywoławcza to 250 tysięcy złotych. Na aukcjach międzynarodowych ceny wywoławcze za obrazy artystki wzrastały sześciokrotnie.
Na ARTWARE – „use the art you live with”, można było kupić talerz jej autorstwa. Zakup talerzy – niektóre jeszcze są dostępne, wspierał walkę z bezdomnością organizacji Coalition for the Homeless. Warto tam zajrzeć, cena talerza to 195 dolarów. Wszystkie są unikatowe, projektowane przez artystów z całego świata. Można kupić też talerze w komplecie, co wpisuje się w ideę ARTWARE: korzystaj ze sztuki z którą żyjesz.
*https://culture.pl/pl/tworca/ewa-juszkiewicz
**chciałam Wam pokazać ten obraz, ale jest mocno niepokojący, zupełnie inny niż ostatnie prace artystki. Możecie go z łatwością znaleźć na stronie Desy.
Kulturalnie mon Amie 